Dominic Hawgood – Casting Out the Self

Foam - In het kader van de Next Level tentoonstellingenreeks presenteert Foam het werk van multidisciplinair kunstenaar Dominic Hawgood (1980, GB). In de tentoonstelling Casting Out the Self visualiseert Hawgood het effect van het middel dimethyltryptamine (DMT) dat de kunstenaar zelf ervoer alsof hij in een digitale dimensie stapte. Zijn werk creëert het effect van hallucinatie: foto’s lijken te bewegen, platte beelden blijken diepte te hebben, of de suggestie van ruimte is juist een schijnvertoning.

Door een ingenieus gebruik van fotografie in combinatie met computer graphics creëert hij intrigerende site-specifieke installaties en sculpturen waarmee hij verwijst naar spirituele en digitale rituelen. Met een bijzonder lichtontwerp schept hij een unieke sfeer waarmee hij de tentoonstellingsruimte transformeert tot een schemerzone tussen de fysieke en digitale realiteit. Hawgood verlegt niet alleen de grenzen van het medium fotografie, maar heeft ook een innovatieve benadering tot het maken van tentoonstellingen.

De toenemende populariteit van psychedelica toont de groeiende behoefte binnen de westerse samenleving naar spirituele ervaringen in de huidige digitale wereld waarin we het contact met onze omgeving steeds meer lijken te verliezen. Dominic Hawgood speelt hier op in door de rituelen rondom spiritualiteit te verbinden aan de ‘rituelen’ van digitale praktijken zoals CGI (computer generated imagery), photogrammetry en 3D-rendering – nieuwe technieken die de aard van fotografie onmiskenbaar veranderen.

In deze eerste grote solotentoonstelling creëert Dominic Hawgood speciaal voor Foam een meeslepende omgeving voor de toeschouwer, die speelt met onze waarneming. Hij laat de gebruikelijke museale verlichting achterwege en werkt met sterk gestileerde, gekleurde LED verlichting om een minimalistische, klinische maar tegelijkertijd verleidelijke sfeer te creëren. Het roze, paarse en blauwe kleurenpalet van de tentoonstelling verwijst naar op afbeelding-gebaseerde verlichting (Image Based Lighting) die worden aangetroffen in 3D-computer graphics, zoals 'normal mapping', die kleurinformatie binnen foto's gebruikt voor het berekenen van oppervlaktedetails binnen de software. Ritualistische objecten die worden gebruikt in spirituele ceremonies worden gecombineerd met instrumenten die verschijnen in onderzoeksverslagen over visuele computertoepassingen: zo refereert een cirkel van lichtzuilen aan een scanapparaat dat gebruikt wordt voor photogrammetry, dat in de tentoonstelling tegelijkertijd de vorm aanneemt van een sacrale altaarsetting. Een terugkerend element in Casting Out the Self is de Boeddha: naast een populair spiritueel icoon is het ook een van de eerste objecten die halverwege de jaren negentig door Stanford University werd gebruikt voor 3D-scantests. Als gevolg daarvan is de Boeddha een 'render-primitief' geworden: een veelgebruikt en historisch significant 3D-testmodel in de wereld van CGI. Hawgood verwerkte de innovatieve technieken in zijn werk en test hiermee onze perceptie van wat we als ‘echt’ erkennen.

In de ceremoniële sfeer van de tentoonstelling krijgt spiritualiteit digitale kenmerken toebedeeld, waardoor de digitale realiteit verafgood lijkt te worden. Hawgood verbeeldt daarmee de dubbelzinnigheid van de digitale werkelijkheid waarin we leven: de magie van de oneindige mogelijkheden staat haaks op de korte aandachtspanne, overaanbod aan informatie, eindeloze afleiding, eenzaamheid en afzondering die het veroorzaakt.

Klik hier voor meer informatie over Dominic Hawgood – Casting Out the Self, van 12 juli t/m 13 oktober 2019 te zien in Foam.