Het Kröller Müller Museum: struinen door de beeldentuin
Beeldentuin Kröller-Müller Museum
Otterlo
Vanaf 19 mei
Door: Sacha Broens
We mogen weer! Sinds afgelopen woensdag mag alle openluchtcultuur in Nederland eindelijk weer open! En dat laat je je geen tweede keer zeggen. Daarom ben ik donderdag meteen naar de beeldentuin van het Kröller-Müller Museum gegaan. In de buitenlucht door een prachtig park struinen en op je gemakt alle beelden bekijken. Het klinkt idyllisch en dat was het ook.
De beeldentuin van het Kröller-Müller Museum is met zijn 25 hectare een van de grootste en meest gerenommeerde beeldenparken van Europa. Het park werd in 1961 geopend en is begonnen met 4 hectare. Sinds 2001 heeft het park een oppervlak van 25 hectare en in 2017 is het park aangewezen als Rijksmonument. Het park is een combinatie van een beeldentuin, beeldenpark en beeldenbos en bevat beelden uit verschillende stromingen uit de internationale beeldhouwkunst van de 20ste eeuw.
Het Kröller-Möller Museum ligt in Nationaal Park de Hoge Veluwe in Otterlo, een prachtige omgeving en zeker de moeite waard om op een van de witte fietsen te verkennen. Met een beetje geluk spot je dan een hert of ander wild dat op de Veluwe rondloopt. Trek er dus ook zeker een dag voor uit, want ben je klaar in de beeldentuin dan is er nog veel meer moois te zien. Vergeet niet van te voren je kaartje te kopen, dan kan de drukte een beetje gereguleerd worden.
Bij aankomst word je netjes door de museumhal, langs de garderobe naar de tuin geleid. Eenmaal in de tuin aangekomen viel mij op hoe intens groen het overal was. Daarnaast was het rustig in de beeldentuin, ik kon constant tientallen vogels horen fluiten. En kwam soms wel mensen tegen maar kon ook rustig 5 minuten helemaal alleen over de paden struinen. Ik wist van te voren niet goed wat ik kon verwachten qua drukte, dus ik had overal rekening mee gehouden. Maar dit was tegelijk een aangename en onaangename verrassing. Het was fijn dat ik in alle rust rond kon lopen maar jammer dat het, juíst nu het weer mag, niet meteen storm liep.
Toen ik een tijdje rondliep, langs het terras van het tuin restaurant liep waar mensen zaten te genieten, begon ik te vergeten dat er ooit maatregelen waren geweest. Ik kon zoals vanouds rondlopen in mijn eigen tempo en genieten van al het moois om mij heen. Toch was er een kleine herinnering: om op het kunstwerk Jardin d’Email van Jean Dubuffet te komen moet je een klein gangetje door. In dit gangetje staat een pomp met desinfecterende gel klaar. Maar ook dit mocht de pret niet drukken.
In het park zijn afwisselend enorme kunstwerken te vinden, zoals Palissade van Evert Strobos. Een imposante constructie in een roestige kleur die mooi afsteekt tegen het groen. Maar er zijn ook kleinere werken te vinden, waar je misschien in de haast langs loopt zonder ze in je op te nemen zoals Untitled van Heringa/Van Kalsbeek. Er is in ieder geval genoeg te zien.
Er zijn ook twee paviljoenen in het park. Het Rietveld-paviljoen is waarschijnlijk de eerste waar je langs loopt. Hier vind je bijvoorbeeld Dual Form van Barbara Hepworth. Dit paviljoen is door Gerrit Rietveld ontworpen voor de internationale Beeldententoonstelling in de open lucht Sonsbeek 55 in Arnhem. Het gebouw was tijdelijk, en werd na afloop van de tentoonstelling afgebroken. Echter, dankzij particulier initiatief wordt het paviljoen in 1964 opnieuw opgebouwd in de beeldentuin van het Kröller-Müller museum. Het gebouw is voor het laatste herbouwd in 2010.
Het andere paviljoen, het Aldo van Eyck-Paviljoen, bevindt zich bij de achteruitgang. Dit paviljoen werd in 1965 ontworpen als tijdelijk paviljoen voor de 5e editie van de Internationale beeldententoonstelling Sonsbeek. Dit gebouw was ook tijdelijk en werd dan ook na de tentoonstelling afgebroken. In 1996 kwam toenmalig directeur van het Kröller Müller Museum Evert van Straaten met het plan het paviljoen opnieuw te bouwen in het beeldenpark. Uiteindelijk werd pas in 2005 besloten om dit te doen en is het paviljoen in 2006 geopend.
