Laura Lehtinen, 2016

Blind Walls Gallery: als muren konden praten

Blind Walls Gallery
Breda

Door: Daantje Voshaar

Je kent ze vast wel: van die grauwe en grijze muren in de stad die eigenlijk alleen nog maar worden gebruikt om fietsen tegenaan te parkeren of als openbaar toilet. Zielig voor de muren en zonde van de stad, vindt Blind Walls Gallery. Zij willen dit veranderen door te werken aan een nieuw stadsgezicht. Sinds een paar jaar zijn deze zogenaamde ‘blinde muren’ onderdeel van een museum op straat. 

Nationale en internationale kunstenaars maken muurschilderingen, geïnspireerd op verhalen uit Breda. Elk jaar wordt de collectie groter en komen er nieuwe kunstwerken bij. En zeg nou zelf, een museum op straat klinkt als dé oplossing in een tijd waarin alle musea hun deuren gesloten hebben. Enige nadeel van zo’n museum buiten is dat je wat afhankelijk bent van het weer. Ik ging zelf op een zondag op pad en de zon scheen bepaald niet. Maar ja, je bent pas echt een toerist in eigen land als het water met bakken uit de hemel komt vallen.    

Voor elke muurschildering, ook wel mural genoemd, wordt uitgebreid onderzoek gedaan naar de locatie of het gebouw waar de schildering komt. Dat gebeurt in het Stadsarchief, maar ook door te praten met Bredanaars die al jarenlang in de stad wonen. De leukste of interessantste verhalen worden naar een kunstenaar gestuurd en diegene maakt vervolgens een ontwerp gebaseerd op die verhalen. Eigenlijk een soort geschiedenislesje over de stad, omhuld in een kunstig jasje.    

Ik begin mijn route bij Molsparking, een kale asfaltvlakte gevuld met auto’s en een loempiakraam. Niet echt een plek waar je normaal gesproken warm van wordt, maar door het contrast tussen de industriële locatie en de felle kleuren aan de muren maakt het tot een speciale plek.

Aan de zijkant van een van de gebouwen op Molsparking staat een gigantische rat. Vroeger was dit de plek van een kapel met een begraafplaats. Wanneer er een pestepidemie uitbrak, zochten de bewoners van de stad bescherming en vergeving bij de kerk. Men zag de zwarte dood als een straf van God. Bij de kapel hoorde ook een kerkhof en omdat de begraafplaats buiten de stadsmuren lag, was het de ideale plek om pestlijders te begraven.

Rutger Termohlen, Collin van der Sluijs & Super A, 2014

 Op diezelfde parkeerplaats is een ontwerp te zien geïnspireerd op de Onze Lieve Vrouwekerk, beter bekend als Maria Hemelvaartkerk, die eind 19e eeuw werd gebouwd. In de jaren 60 werd de kerk gesloten en werd uiteindelijk, ondanks buurtbewoners die daar hevig tegen protesteerden, gesloopt. Een mooier tweede leven dan dit kan de kerk naar mijn mening niet krijgen.

Isakov, 2020

Ik loop van de parkeerplaats af en ga een smal steegje in. Echt zo’n plek waar je om 2 uur ‘s nachts liever niet meer bent, maar door een blauw paard op een van de huizen wordt het steegje een stuk onschuldiger. Op deze plek stond vroeger een enorme paardenstal, maar die paarden zijn nu ingeruild voor studenten. Omdat de paardenstal later veranderde in een fietsenstalling, is de mural een mix van het heden en verleden: een ruiter op een fiets en een fietser op een paard.

Ilse Weisfelt, 2015

In een andere straat staat er in grote gele letters ‘Trash to Treasure’ geschreven in van Gogh achtige penseelstreken. Op een zolder in deze Stallingstraat is ooit een kist met werken van van Gogh gevonden. Hij had deze kist bij zijn moeder en zus in Breda opgeslagen. Toen zij verhuisde is de kist achtergebleven. Een koopman probeerde de ‘niet waardevolle’ kunstwerkjes voor een dubbeltje te verkopen. Toen de koopman hoorde dat de kunstwerken gemaakt zijn door Vincent van Gogh, probeerde hij de verkochte werken terug te vinden. Een groot gedeelte is nog altijd spoorloos. Trash to treasure dus.

Thomas & Jurgen, 2015

Trash to treasure vind ik ook wel passen bij alle muren die ik tijdens die regenachtige zondag ben tegengekomen. Want een muur of gebouw kan dan wel totaal afgeschreven zijn, een verhaal en een kunstenaar maken er een hele nieuwe belevenis van.    

Mee met een gids kan nu even niet, maar op de website van Blind Walls staan routes die je zelf kan lopen of fietsen en een korte uitleg over alle kunstwerken. Ook kan je bij elke mural een QR-code vinden waarmee je achter elk verhaal komt. Voor meer informatie klik je hier!