World Press Photo 2019: nieuwe én oude verhalen

World Press Photo 2019
De Nieuwe Kerk Amsterdam
13 april t/m 7 juli 2019

Door: Marijtje Berghuis

Op donderdag 11 april werden de winnaars van de World Press Photo of the year en van de nieuwe categorie World Press Photo Story of the Year bekend gemaakt in de Westergasfabriek. Vandaag bewonder ik deze en andere indrukwekkende werken in de Nieuwe Kerk in Amsterdam.

‘We kunnen ons niet meer verstoppen voor het migratieprobleem.’ zegt World Press Photo Story of the Year winnaar Pieter Ten Hoopen tijdens de persopening van de World Press Photo tentoonstelling. Aan deze woorden word ik even later weer herinnerd als ik de tentoonstelling binnenstap: Ten Hoopen’s werk The Migrant Caravan is het eerste werk dat je tegenkomt bij binnenkomst. De foto toont een groep mensen die op een vrachtwagen afrennen die gestopt is om ze een lift te geven. De mensen horen bij een migranten karavaan bestaande uit duizenden mensen afkomstig uit Nicaragua, El Salvador en Guatemala. De karavaan is op weg naar de Amerikaanse grens en is volgens de VN de grootste groep migranten in de recente geschiedenis.

Ook John Moore, winnaar van World Press Photo of the Year schuwt het onderwerp ‘migratieproblemen’ niet. Hij heeft Yanela Sanchez vastgelegd, een meisje uit Honduras dat samen met haar moeder in Texas in bewaring wordt genomen door de Amerikaanse grensbewakers. Ze staat huilend naast haar moeder, die gefouilleerd wordt door een bewaker. Een in haast genomen foto, maar daardoor niet minder confronterend. 

Met het commentaar van de audiotour in mijn oor passeer ik de wanden met foto’s uit categorieën als milieu, hard nieuws, reportage, hedendaagse kwesties, portretten en sport. Ik word verrast door het nieuwe ontwerp van de tentoonstelling. Dit jaar krijgen foto’s uit voorgaande jaren van World Press Photo ook een eigen plekje: de World Press Photo Iconic Originals hangen op wanden gemaakt van spiegels. De spiegels nodigen de bezoekers uit om een selfie te maken en ook ik kan de verleiding niet weerstaan. Na de foto’s bekijk ik met een koptelefoon op korte films van de Ditigal Storytelling Contest in de vernieuwde en intieme bioscoopsetting met zwarte gordijnen.

Ook nieuw dit jaar is Picture of the Day, waar bezoekers kunnen stemmen op de publieksfavoriet van de dag. Hier sta ik 5 minuten te twijfelen tussen de 150 foto’s, totdat ik de knoop doorhak en kies voor Living Among What’s Left Behind van Mário Cruz: een foto van een jongetje, liggend op een smerig matras. Op het eerste gezicht lijkt de omgeving op een vuilnisbelt, maar na het lezen van het onderschrift kom je erachter dat het matras op de Pasig rivier drijft. Een rivier die zo ernstig vervuild is, dat hij werd uitgeroepen tot een van de 20 meest vervuilde rivieren ooit. Het afval in de rivier is zo dicht dat je erover heen kan lopen. Een foto die me nog lang nadat ik de Nieuwe Kerk uitloop bezighoudt, precies zoals een echte World Press Photo foto hoort te doen.

Klik hier voor meer informatie over World Press Photo 2019, te zien van 13 april t/m 7 juli 2019.