Auteur: Eva Verkaaik
De kracht van de foto’s spreekt voor zich wanneer je binnen komt lopen bij Surf Tribe. De tentoonstelling bestaat uit een zwart geverfde ruimte, waar het lijkt alsof de doeken van de foto’s licht geven. Je ogen moeten even wennen, want de verbeelding prikkelt, het is zeker een originele en indrukwekkende binnenkomst.
In de ogen van de geportretteerden zie je dat zij elk hun eigen verhaal vertellen, met of zonder tekst. De foto’s zijn statisch, maar toch vol leven en tonen vrijwel alleen het gezicht van de surfers. Soms wordt er als attribuut een surfplank gebruikt, maar deze valt weg door de kracht van de surfers zelf. Naast de foto’s zie je een kleine toelichting, wat bij de meeste gevallen alleen de naam, plaats, geboortedatum en ‘surftalent’ of ‘free surfer’ is. Sommige surfers vertellen ook korte maar indrukwekkende verhalen. Enkelen hebben een ledemaat verloren tijdens het surfen, anderen zijn meerdere malen wereldkampioen geweest. Een ander voorbeeld is de surflegende Jock Sutherland, 1948 uit Oahu, Hawaï, US. Hij heeft zijn eigen legendarische surfsport genaamd Jocko’s. Hij heeft meerdere sterren leren surfen en experimenteerde zelfs met het gebruik van lsd tijdens het surfen. Bethany Hamilton verloor op haar dertiende een arm, deze werd afgebeten door een haai. Ondanks het verliezen van haar arm, dook ze een maand later weer het water in met de wilskracht om een professionele surfer te worden. Dit indrukwekkend verhaal inspireerde veel anderen om te gaan surfen. Bethany schreef het boek Soul Surfer, dat later ook werd verfilmd.
Naast het vertellen van een eigen verhaal hebben de surfers ook allemaal iets gemeen. Ze dragen namelijk allemaal de oceaan in hun ziel, zoals de Kunsthal dat mooi verwoord. De foto’s zijn geen spannende actiefoto’s op de golven, maar tonen de personen achter de surfplanken in sereen zwart-wit. De geportretteerden die de fotograaf voor zijn camera plaatst, hebben van jongs af aan een diep respect voor het water. Dit uit zich in de liefde voor het water en de verslaving aan de golven. Dit alles zie je terug in de houding die de surfers voor de camera aannemen. Zij poseren vol trots, kracht en bovenal zonder aarzeling.
Naast de traditionele surfplekken in Californië en Hawaï ging Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren (1969) de hele wereld over op zoek naar plekken waar zee en land elkaar kruisen. De vele avonturen die Vanfleteren daar heeft beleefd en de vele mensen die hij heeft ontmoet resulteren in foto’s waar je geen verhaal meer bij verteld hoeft te worden. Foto’s die van zichzelf al genoeg verhaal uitstralen. Van de tentoonstelling Surf Tribe verwacht je in eerste instantie misschien niet al te veel, maar op het moment dat je de ruimte binnen komt lopen weet je niet waar je als eerste moet beginnen. De foto’s lijken met een spotlight belicht en tonen alle imperfecties en perfecties. Over het geheel van de tentoonstelling hangt kalmte en kracht.
Stephan Vanfleteren is een bekende Belgische fotograaf. Hij studeerde fotografie aan de Hogeschool Sint-Lukas Brussel. Na zijn afstuderen werkte hij naast zijn eigen projecten als freelance fotograaf voor de Belgische krant De Morgen en andere internationale media. Vanfleteren is gespecialiseerd in zwart-witportretten en reportages in binnen- en buitenland voor langere tijd. Vanfleteren is een kunstenaar die scherp observeert, luistert, mijmert en schrijft over de wereld om zich heen. Hij heeft sinds zijn afstuderen meerdere prijzen gewonnen, waaronder de World Press Photo Award in 2013 voor zijn serie ‘People of Mercy’ in de categorie ‘Staged Portraits’, zijn zesde prijs van World Press Photo.
Surf Tribe is nog tot en met 13 januari 2019 in de Kunsthal te bezoeken.