De weerkering van de blockbuster

Tenet
Chrisopher Nolan
Nu in de bioscoop

Door: Julien Goyet

Lieve mensen, we mogen weer. Er komt een eind aan het minutenlang twijfelen tussen middelmatige Netflix-films en het spelen van inmiddels oersaai geworden bordspellen op vrijdagavond. Het virus scheidt ons niet langer van donkere zalen, zachte stoelen en de geweldige geur van slechte en veel te dure popcorn. We mogen weer en daarom ging ik. Want als je van meneer Rutte naar de veelbelovende, goed-gerecenseerde, perperdure en vooral énige blockbuster op dit moment ter wereld mag, dan ga je.   

In tegenstelling tot veel van mijn generatie Y vrienden, heb ik er geen problemen mee om in mijn eentje naar de film te gaan. En zeker niet als de regisseur van die film Christopher Nolan heet. Maar ondanks mijn grote liefde voor het witte doek, blijf ik natuurlijk wel onderdeel van de generatie waarbij alles snel moet gaan. Ik wil wifi met drie streepjes, binnen twee uur in Frankrijk zijn, een vriendin vinden door enkel mijn duim te bewegen en contactloos pinnen. Ik heb geaccepteerd dat ik altijd minimaal een uur zal moeten wachten voor de Droomvlucht, maar ik ben zo geprogrammeerd dat ik op iedere andere plek waar ik aan moet sluiten, nerveus word. Zo ook bij aankomst van deze film. Tip: vergeet niet dat filmhuizen over het algemeen klein zijn, niet zo ruim zijn opgebouwd, en we nog steeds onderdeel zijn van de anderhalvemetersamenleving. Dus, als je – net als ik – graag naar kleine bioscoopjes gaat, bedenk dan van tevoren dat natuurlijk niet iedereen tegelijk naar binnen kan en vertrek iets eerder van huis.   

Afijn, de film. Tenet, geregisseerd door de legendarische vader van de Batman-films: Christopher Nolan. De ultieme actie begint al in de eerste minuut. Hierdoor was ik het te-hard-pratende stelletje op de rij voor mij, direct vergeten. Ondanks dat de openingsscène zo’n beetje de enige scene is die ik zou kunnen uitleggen, is Tenet fantastisch. Als u Memento en Inception van dezelfde regisseur heeft gezien, kunt u deze film makkelijk scharen onder hetzelfde genre. Er wordt ouderwets gespeeld met chronologie, zoals we van hem gewend zijn. Het is verwarrend, snel, een beetje duister, en vooral ingewikkeld. U denkt nu waarschijnlijk op uw beurt: dat moet dé perfecte film zijn voor iemand uit jouw generatie! Ik snap de gedachte, maar zelfs ik vond het moeilijk bij te benen.

Dat neemt niet weg dat Tenet een meesterwerk is. Goeie stunts en technisch onmogelijk lijkende special-effects zorgen voor een spannende tour door het creatieve brein van Nolan. En als je dan ook nog twee uur en dertig minuten mag kijken naar topacteurs als John David Washington, Robert Pattinson en Elizabeth Debicki – zelfs Michael Caine doet even mee - is er weinig reden meer tot negatief gezanik over dat de film moeilijk te begrijpen is. Misschien moeten we dat ook helemaal niet willen. Misschien moeten we gewoon genieten van het moois, nu het weer kan.   

Helaas weet ik dondersgoed dat ik de film zal blijven kijken tot ik wél snap in welke scene The Protagonist (John David Washington) nou in het heden, de toekomst of weer in het verleden is. Al hoop ik niet dat dit voor iedereen nodig zal zijn. Maar het is absoluut de moeite waard om in ieder geval een keer die sci-fi wereld in te stappen. Daarnaast zijn gevaarlijke missies waaruit mensen in- en uit voor- en achteruitrijdende auto’s springen en op scheurende brandweerwagens manoeuvreren, altijd leuk. Ik ben in ieder geval blij dat er – na de heropening van Nederlandse musea - weer nieuwe kunst te zien is in mijn favoriete vorm. Dat ik op vrijdagavond iets nieuws kan gaan bekijken en popcorn ruik in plaats van mijn kat. En als de begrippen ‘verwarrend’, ‘snel’ en ‘ingewikkeld’ nou niet per se de trefwoorden zijn die u zullen interesseren tijdens het zoeken naar een vrijdagavondfilm, ga dan toch. Want we mogen weer.

Terug naar het overzicht